De functie en werking van het Ik
17.1
bladzijde 1 van 3
Het Ik en haar veld
Vanuit het voorgaande kunnen we nu werken met het beeld dat een bewustzijn in een middelpunt zich, middels rotatie, naar buiten toe kenbaar maakt als Ik-zegger, en een plaats- en tijdgebonden ontwikkelingsveld voor zichzelf uitzet. (3.2)
Rotatie is in z'n diepere werking dus een vorm van Ik-zeggen.
Voordat we nu het ontwikkelingsveld van dat Ik binnen gaan en daarin de wijze van ordening gaan verkennen, wil ik eerst proberen wat meer te weten te komen over deze Ik-factor in onszelf. (8.1)
Grote onbekende
Omtrent het Ik als zodanig weten we eigenlijk niets. Het is geen concreet aanwijsbare factor. Het is niet communiceerbaar of overdraagbaar en het bestaan ervan is niet objectief aan te tonen. Als middelpuntsprincipe is het abstract, zonder afmetingen, of manifestatie.
Vanuit niet-astrologische bronnen is over het Ik bekend, dat het zich ergens in onze psyche ophoudt en zich daarin als een sterk controlerende en bepalende instantie voordoet.
Hoewel het Ik zich niet openlijk laat zien, is het indirect weldegelijk traceerbaar. Zo blijkt zijn invloed onder andere wanneer het, bijvoorbeeld door een hypnotische suggestie, opzij wordt gezet en ongekende krachten blijken vrij te komen.
Hypnose
Middels een hypnotische suggestie kan de beheersende invloed van het Ik buiten werking worden gesteld. De controle, die het normaal gesproken over de vermogens heeft, wordt daarin werkeloos, wordt gepasseerd. Zo blijken bijvoorbeeld jonge, fragiele kinderen door een hypnotische suggestie, opeens zo sterk en stijf als een eikenboom te kunnen worden. In die toestand kan hun lichaam moeiteloos dienen als een brug, waar een volgroeide volwassene over heen kan lopen, zelfs zonder dat de "brug" ook maar even doorbuigt.
Ook ziekteprocessen kunnen door hypnotische suggestie worden beïnvloed, evenals uit te voeren toekomstige handelingen. Een herinnering aan de ingegeven suggestie blijft dan niet achter. (*)
Onder de bewustzijnsdrempel
Niet alleen de hypnose, maar ook extreme situaties, zoals stress, oorlogssituaties, of noodweer kunnen de beheersende invloed van het Ik uitschakelen. Ook in dit soort noodsituaties blijken dan ongekende krachten beschikbaar te zijn. En ook dan valt vaak de functie van de herinnering uit.
Kennelijk zijn er in potentie allerlei neigingen en krachten in ons aanwezig, die door deze onbekende factor onder de bewustzijnsdrempel worden gehouden. Deze factor geven we aan met “het Ik”.
Rechtvaardiging tot elke prijs
Dit Ik nu blijkt zich te onttrekken aan iedere vorm van redelijkheid. Voor daden bijvoorbeeld, die na een hypnosesessie worden uitgevoerd (bijvoorbeeld iemand een klap in het gezicht geven), worden welgemeende motieven aangevoerd (in het voorbeeld werd gezegd, dat men zich ergerde aan de wijze waarop die persoon zijn sigaret had uitgemaakt). Het Ik blijkt redeneringen te verzinnen, die de daad moeten rechtvaardigen en ervaart deze redenering zelf als authentiek en eigen. Blijkbaar heeft het Ik zozeer de controle over het geheel van ons functioneren, dat het onze daden omkleedt met onheuse motieven, zonder dat dit ons hindert. Zelfs willen we ons in die motieven herkennen.
-.-.-.-.-
literatuurlijst, onderwerpen per pagina, woordenlijst, afbeeldingen,